Σελίδες

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Οι γειτονιές των blogs



Το διαδίκτυο ξεκίνησε σαν ένα μικρό χωριό και πολύ γρήγορα δημιουργήθηκε μια τεράστια μεγαλούπολη. Όπως συμβαίνει σε όλες στις μεγαλουπόλεις υπάρχουν οι μικρές και μεγάλες γειτονιές. Με τη διαφορά ότι οι γειτονιές του διαδικτύου έχουν ως χαρακτηριστικό τα κοινά ενδιαφέροντα των ‘γειτόνων’ και όχι τη γειτνίαση των ‘σπιτιών’ τους.
Όπου σπίτι βλέπε μπλογκ.

Σε μια από αυτές τις γειτονιές βρίσκομαι και εγώ, όπως όλοι.
Κατά καιρούς ‘γνώρισα’ αρκετό κόσμο. Μιλήσαμε, τσακωθήκαμε, δεν τα βρήκαμε, γεια σας.
“Ο Θεός και ο γείτονας” λένε. Έλα όμως που στο ίντερνετ το γείτονα τον διαλέγεις! Γιατί λοιπόν να προσπαθείς να εξηγήσεις και να εξηγηθείς; Γιατί να μιλάς σε αυτιά ερμητικά κλειστά; Υπάρχουν και σοβαρότερα πράγματα στη ζωή και δεν μπορείς να αναλώνεσαι συνέχεια με τα ίδια.
Έτσι επέλεξα να βρίσκομαι σε μια γειτονιά που περνάω καλά και ίσως περνούν καλά και οι άλλοι μαζί μου.

Ιστολόγια στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες και σε ολόκληρο τον κόσμο ίσως μερικά εκατομμύρια. Η θεματολογία ποικίλλει.
Είναι σαν να πας μια βόλτα στο δάσος. Θα συναντήσεις ψηλά και αγέρωχα δέντρα με χοντρούς κορμούς και μεγάλο ύψος, με μεγάλα κλαδιά και πολλά φύλλα, όπου γύρω τους και μέσα τους ζουν και τρέφονται αμέτρητοι άλλοι οργανισμοί.
Θα συναντήσεις και ταπεινούς θάμνους.
Θα βρεις ευωδιαστά λουλούδια, με ωραία σχήματα και χρώματα που δίνουν καθημερινά ζωή στα χιλιάδες έντομα που τα επισκέπτονται. Υπάρχουν και τα αγριόχορτα που προσθέτουν μόνο το χρώμα τους.
Θα δεις όμορφα μικρά και μεγάλα ζώα που είτε θα τα τρομάξεις, είτε η παρουσία σου θα τούς είναι αδιάφορη. Θα δεις και μοναχικούς λύκους, σκορπιούς και φίδια.

Υπάρχουν ιστολόγια προσωπικά. Ο καθένας γράφει ελεύθερα ότι τον απασχολεί, αναφέρει προσωπικά βιώματα, χόμπι και ενδιαφέροντα, ενώ αναρτά φωτογραφίες από τη προσωπική του ζωή, τον επαγγελματικό του χώρο, με τους φίλους του, την οικογένειά του τις διακοπές που έκανε κλπ. Χαλαρά ιστολόγια με καθαρά προσωπικό στυλ και σφραγίδα.

Υπάρχουν ιστολόγια με ανέκδοτα, αστείες φωτογραφίες, αστεία βίντεο, που σκοπό έχουν να βγάλουν γέλιο και να προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης. Σημαντική η προσφορά τους, αναμφισβήτητα το γέλιο όλοι το έχουμε ανάγκη. Αν και προσωπικά διαφωνώ με τα βίντεο που παρουσιάζουν παθήματα συνανθρώπων μου, ιδιαίτερα όταν αυτά έχουν «ανέβει» στο διαδίκτυο χωρίς τη συγκατάθεση των παθόντων.

Υπάρχουν ιστολόγια επιστημονικά όπου ο καθένας θα διαβάσει από κβαντική φυσική και ψυχολογία έως και μεταφυσικές αναζητήσεις του διαχειριστή και των σχολιαστών. Σοβαρές απόψεις επιστημόνων και ειδημόνων που πραγματικά παρουσιάζουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, αν και ειδικό. Βέβαια σ’ αυτή την υποκατηγορία παρεισφρύουν συνήθως και διάφοροι  άσχετοι, που έχουν διαβάσει ελάχιστα ή καθόλου και απλά αναπαράγουν άρθρα άλλων ιστολογίων, παρερμηνεύοντάς τα, ενώ συχνά αναλώνονται σε παιχνίδια κατασκόπων, συνωμοσιολογίες, αμπελοφιλοσοφίες και διαστρεβλώσεις.

Υπάρχουν ιστολόγια με links από ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, βιβλία, μουσική, κόμικς κλπ. Συνήθως εκεί αντιγράφονται links από ξένα κυρίως sites όπου διακινείται αυτό το υλικό.

Υπάρχουν ιστολόγια κομματικά, συνδικαλιστικά, αθλητικά, με κατασκευές, με μαγειρική, με φωτογραφίες, με ποίηση, θρησκευτικού περιεχομένου, μόδας κλπ.

Υπάρχουν ιστολόγια ποικίλης ύλης. Χωρίς συγκεκριμένο στίγμα και θεματολογία καταπιάνονται με ένα σωρό διαφορετικά μεταξύ τους θέματα. Τις περισσότερες φορές αναπαράγουν αυτούσιες ειδήσεις, άρθρα και φωτογραφίες άλλων ιστολογίων και διαδικτυακών ΜΜΕ, ενώ σπάνια ο διαχειριστής αναρτά κάποιο δικό του άρθρο.

Υπάρχουν ιστολόγια αμιγώς πολιτικού περιεχομένου, όπου ο διαχειριστής ασχολείται με την πολιτική επικαιρότητα και την αναλύει. Πολλές φορές χωρίς να αποστασιοποιείται ο ίδιος από την είδηση, εξετάζει, παρουσιάζει και ερμηνεύει την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα, σαφώς επηρεασμένος από τις δικές του πολιτικές καταβολές, ιδέες και αξίες (αν διαθέτει), κάτω από το πρίσμα των δικών του παραμορφωτικών - τις περισσότερες φορές - φακών. Έτσι, ο αναγνώστης θα διαβάσει την ίδια ακριβώς είδηση σε διαφορετικά blogs, διαπιστώνοντας το πόσο εύκολα μπορεί να γίνει η τρίχα τριχιά και η τριχιά τρίχα.

Σε αυτή την κατηγορία ασφαλώς υπάρχουν και οι καθαρές φωνές. Αυτές που καταγράφουν ψύχραιμα και με τη μεγαλύτερη δυνατή αποστασιοποίηση την είδηση. Χωρίς φιοριτούρες και σάλτσες, αφορισμούς και κραυγές, λιβάνισμα ή ανάθεμα. Και το κυριότερο, χωρίς εξάρτηση. 

Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα. Είναι εύκολο να καταγραφεί και αναλυθεί η πολιτική επικαιρότητα, χωρίς να εκφραστεί η προσωπική άποψη;
Φυσικά και δεν είναι! Αυτό ενδεχομένως το επιτυγχάνουν μόνο επαγγελματίες δημοσιογράφοι, με την ορθή απόδοση του όρου και χωρίς εισαγωγικά στις λέξεις. Η πραγματικότητα είναι πως και από αυτούς ελάχιστοι το καταφέρνουν. Οι περισσότεροι αναλίσκονται σε εξυπηρετήσεις μεγαλοσυμφερόντων ή μικροσυμφερόντων, ανάλογα τα χρέη, τις φιλίες ή τις εξαρτήσεις τους. Όποιος έχει μάθει να διαβάζει πίσω απ’ τις γραμμές (τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο εύκολο), μπορεί να ξεχωρίσει την είδηση από την “είδηση” και την ουσία από τη “γραμμή” που θέλει να περάσει ο δημοσιογράφος.

Το θέμα δεν είναι τι γράφει ο καθένας, ούτε πως το γράφει, ούτε καν σε τι αποσκοπεί. Έχουμε δημοκρατία (ή κάτι στο περίπου), ελευθερία γνώμης και άποψης και ο καθένας είναι σε θέση να εκφράζεται όπως νομίζει. Ούτε και κανόνες στη διαδικτυακή επικοινωνία μπορούν να θεσπιστούν. Τέτοιοι κανόνες μάλλον θα οδηγήσουν στο αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υποτίθεται έχουν σκοπό να υπηρετήσουν. Όποιος επιχειρήσει να επιβάλλει κανόνες - υποτίθεται στα πλαίσια της προάσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών - το πιθανότερο είναι να οδηγήσει στην πλήρη ανελευθερία και φίμωση των "μη αρεστών".

Κανόνες μπορεί και πρέπει να επιβάλλει ο καθένας στον εαυτό του και μόνο αυτός. Η αυτολογοκρισία θεωρώ πως είναι όχι μόνο εφικτή, αλλά και επιβεβλημένη. Αυτολογοκρισία όχι στα πλαίσια ενός ψεύτικου καθωσπρεπισμού, αλλά της έμπρακτης απόδειξης σεβασμού των στοιχειωδών κανόνων που πρέπει να διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις.


Το blog είναι κάτι σαν προσωπικό παρτέρι. Φυτεύεις, ποτίζεις και περιμένεις να ριζώσει ο σπόρος ώστε να γίνει ένα λουλούδι που θα ευχαριστεί εσένα και τους άλλους. Θέλει καθημερινή φροντίδα, πρέπει να φρεσκάρεις το χώμα, να ξεχορταριάζεις, να απομακρύνεις τα βλαβερά ζιζάνια. Αν το παραμελήσεις, αν αφήσεις τον καθένα να πατάει επάνω του ανεξέλεγκτα και να το μολύνει με δηλητήρια καλύτερα κλείσ’ το και κάτσε να βλέπεις τηλεόραση.

Με το blogging κάνω την πλάκα μου. Επικοινωνώ με ανθρώπους που εκτιμώ, ανταλλάσουμε απόψεις και περνάμε καλά. Δεν είναι απαραίτητο, ούτε και εφικτό, να συμφωνούμε πάντα. Αρκεί ο ειλικρινής διάλογος, ο απαλλαγμένος από δογματισμούς και προσωπικές αναφορές.
Έτσι θα συνεχίσουμε όλοι να περνάμε καλά.
Αυτός δεν είναι και ο στόχος;


ΥΓ: Τον τελευταίο καιρό δεν θέλω να ασχοληθώ με την ειδησεογραφία. Γίνονται τόσα πολλά και τραγικά ταυτόχρονα, που επέλεξα να απέχω.
Θα μου περάσει (μπορεί και σύντομα, φάσεις είναι) και θα ξαναγυρίσω στα ‘πάτρια’.
Μέχρι τότε θα το ρίχνω στη ‘σαχλαμάρα’ όσο πιο συχνά μπορώ.
Αφού δεν υπάρχουν λεφτά, ας υπάρχει το γέλιο.

22 σχόλια:

  1. Βασικά συμφωνώ, αλλά...
    Όταν το blog είναι προσωπικό και όχι εξαρτημένο πολιτικά ή οικονομικά, όσο δεν εκφράζουμε την άποψή μας, είναι σα να τους κάνουμε το χατίρι. Η έκφραση των προβληματισμών και γενικά της οπτικής μας γωνίας που βλέπουμε τα πράγματα, δεν γίνεται για να μας ακούσουν οι κυβερνόντες και να αλλάξουν κατεύθυνση, σκοτίστηκαν, άλλωστε υπάρχουν άλλοι πριν από εμάς και με περισσότερες γνώσεις και καλύτερο γραπτό λόγο που τα λένε και τα γράφουν με αποτέλεσμα, μηδέν.
    Κάνουμε ότι κάνουμε, για μας, για την όποια παρέα είχαμε ή μπορεί να φτιάξουμε στο διαδίκτυο. Διαφωνώ με την σιωπή που θα «σκοτώσει» ένα μικρό κομμάτι μας, το blog μας. Γενικά είναι μεγάλη συζήτηση όλο αυτό το θέμα, ίσως όμως η ουσία του, να είναι πιο απλή απ’ ότι δείχνει.
    * Όταν σου έλεγα περίπου τα ίδια και δεν ξεκίναγα το δικό μου Blog, με παρότρυνες να το ανοίξω (και έμπλεξα! :) )
    *Πολλά από αυτά που γίνονται τώρα, γίνονταν και παλιά αλλά με χρυσωμένο το χάπι. Τώρα γίνονται απροκάλυπτα. Δεν θα τους περάσει και δεν θα μας πτοήσουν.
    *Αν τα κάνεις όλα αυτά, για να αποφύγεις το διαγώνισμα, θα υποστεί format το pc σου….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω απόλυτα, αλλά ποιος μίλησε για σιωπή; Αυτό που λέω είναι ότι ΜΠΟΥΧΤΙΣΑ!!! Λίγη αποτοξίνωση δεν έβλαψε κανέναν.
      Τώρα τελευταία δεν θέλω να διαβάζω την επικαιρότητα. Η περίπτωση της ΕΡΤ που απέδειξε περίτρανα ότι βιώνουμε μια ιδιότυπη κοινοβουλευτική χούντα, μου δημιούργησε μια τεράστια απέχθεια.
      Αδυνατώ πλέον να τους παρακολουθήσω.
      Δεν ξέρω ποια θα είναι η επόμενη κίνησή τους, δεν θέλω να μάθω. Θα την δω όταν έρθει, αφού ούτε να την προλάβω γίνεται, ούτε να την αποτρέψω.
      Είπαμε, φάση είναι, θα περάσει.
      Ούτε και να χαθώ πρόκειται. Καθημερινά άλλωστε μπαίνω σε φιλικά blogs και σχολιάζω.
      Το τζέρτζελο θα συνεχίζεται με …“φωτοθεραπείες”!

      * Θα φας καλά
      * Viva la Revolution
      * Έχω στήσει δόκανα. Αν σου βαστάει…

      Διαγραφή
  2. Κι η σαχλαμάρα χρειάζεται! Η δε δική σου νομίζω πως μόνο σαχλαμάρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί! Κάτι περνάς ακόμα κι από τις γελοίες σου ειδήσεις!
    Keep walking κι όπως σου βγαίνει!

    Επέστρεψα από θάλασσα κι είσαι ο πρώτος που επισκέπτομαι!
    Φιλιά!

    ΥΓ: Αλήθεια εγώ που εντάσσομαι;' ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατά τη γνώμη μου εντάσσεσαι στην 1η κατηγορία, τα προσωπικά ιστολόγια. Πολλές είναι οι φορές που αναφέρεις προσωπικά σου βιώματα, αναρτάς δικές σου φωτογραφίες, ή γράφεις για τις σπουδές και το επάγγελμά σου.

      Μου αρέσει γιατί υπάρχει η παρεΐστικη διάθεση και καλοδέχεσαι τον καθένα. Άλλωστε κι εγώ είμαι από τους πολύ πρόσφατους (ούτε θυμάμαι πως μπήκα) και μέχρι τώρα κρατάς την πόρτα σου ανοιχτή.

      Α, μη ξεχάσω και την ποίηση. Θεωρώ πως έχει και αυτή προσωπικές αναφορές και πολύ δύσκολα μπορούμε να αποκρυπτογραφήσουμε τι κρύβει.

      Καλό σαββατοκύριακο Αριστέα μου.

      Διαγραφή
  3. Eγώ πάλι τα ξεχωρίζω απ' τη "μυρωδιά". Έτσι όπως κάνω όταν μπαίνω σ' ένα ξένο σπίτι. Αν μ' αρέσει η ατμόσφαιρα κι ο νοικοκύρης, αν νιώσω άνετα και παρεϊστικα, αν υπάρχει καλή διάθεση και ανταλλαγή σκέψης, τότε μένω. Κι έτσι σιγά-σιγά σχηματίζονται μικρά δίκτυα, από ανθρώπους που έχουν ομόκεντρες αξίες και ομοιοκατάληκτα πάθη. Κι αυτό έχει τη δυναμική του. Το να κρατάμε ζωντανούς μικρούς πυρήνες και παρέες, είναι η μόνη μας ελπίδα.
    Πέτρο συμμερίζομαι απόλυτα τις απόψεις σου. Και να ξέρεις πως ακόμα κι οι "σαχλαμάρες" όπως τις λες, είναι αξιαγάπητες όταν εκφράζονται σε ζόρικες εποχές κι από ανθρώπους που εκτιμούμε και σεβόμαστε.

    Καλό σαββατόβραδο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λαγωνικό μου εσύ που συμπληρώνεις τις σκέψεις μου.
      Το δικό μου μπλογκ θα το έλεγα «ποικίλης ύλης».
      Γι’ αυτό υπάρχουν και οι “Γελοίες Ειδήσεις”, το “Πες το με σπρέι”, οι (πρόσφατες) φωτογραφο-αναρτήσεις. Με τις οποίες “κακός μπελάς” με (σας) βρήκε.

      Προσπαθώ στη μικρή μου γωνιά να ανακατεύω διάφορα χρώματα. Άλλοτε η μίξη πετυχαίνει, άλλοτε πάλι όχι. Έχει να κάνει με την καλή διάθεση ή την οργή που νιώθω.

      “Φτιάχνουν οι έριδες κυκλώματα
      κι ιστορία οι παρέες…”

      Χαίρομαι που ανήκουμε στους δεύτερους.
      Να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  4. Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν τα blogs, αν και πολύ θα το επιθυμούσα να με κατέτασες κι εμένα σε μια κατηγορία! Όσο για το δικό σου το blog εσύ Ακυβέρνητε είσαι μια κατηγορία από μόνος σου μάνα μου! Εγώ πάντως ως σταθερός χαρακτήρας, ακολουθώ τα blog της καρδιάς μου, χρόνια τώρα... Συμφωνείς Αριστέα;;; Φιλάκια πολλά φίλοι μου αγαπημένοι! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είμαι ικανός να «κατατάσσω» σε κατηγορίες το μεράκι των άλλων και πιο πάνω το έκανα με το blog της Αριστέας με «κρύα καρδιά». Νομίζω πως καλύτερα θα ήταν ο καθένας blogger να το κάνει για τον εαυτό του. Να σκεφτεί τι έχει, πως το έφτιαξε και γιατί, τι θέλει να ‘περάσει’, που θέλει να το πάει.

      Επειδή όμως γεννήθηκα για να τη σπάω σε μερικούς μερικούς (όνομα και μη χωριό) θα «κατατάξω» και το δικό σου μπλογκ.

      Νομίζω πως είναι λίγο απ’ όλα. Έχει ποίηση, έχει βιβλίο, έχει προσωπικά βιώματα, έχει πολιτική, έχει γέλιο, έχει θυμό, έχει ευαισθησίες.

      Το μόνο που θα σου πρότεινα είναι να πειραματιστείς. Δημιούργησε ακόμη ένα μπλογκ για δοκιμές. «Παίξε» λίγο με τα templates, το φόντο, τα gadgets.
      Αν σου ακούγονται κινέζικα σε πληροφορώ πως δεν είναι. Γι’ αυτό άλλωστε είναι οι φίλοι, ότι χρειαστείς να βοηθήσουμε.
      (τιμές λογικές)

      Διαγραφή
    2. Προφανώς και δεν με έχεις επισκεφτεί σήμερα, για να δεις κάποια πραγματάκια που...ισχύουν από χτες! Καλημέρα και καλή Κυριακή! Σε φιλώ! :)

      Διαγραφή
    3. Όλο παράπονα είσαι!
      Κάτσε παιδάκι μου να ανοίξει το βλέφαρο.
      Πρωί πρωί ποίηση θα μας ‘κάτσει’
      :))

      Νέα από το άλλο μέτωπο;;;

      Διαγραφή
    4. Αμ, ήρθες δεν ήρθες, ένα και το αυτό!
      Τσάμπα η ανακαίνιση που έκανα από χτες βράδυ και την πέρασες στο ντούκου. Εκτός κι αν σου φάνηκε χάλια οπότε δεν μίλησες διόλου..! Ε, ρε μαντινάδα που σου χρειάζεται! ;)

      Τα νέα είναι ευχάριστα και ζεστά-καυτά!
      Πάει πάρα πολύ καλά και είναι όλοι τους πολύ χαρούμενοι!!!

      Διαγραφή
    5. Ανακαίνιση; Λίγο σκούπισμα, τίναγμα το χαλί και άδειασμα το καλάθι;
      Εδώ χρειάζονται ριζοσπαστικά μέτρα μαντάμ!
      Βάφεις τους τοίχους, αλλάζεις το μπάνιο, διώχνεις και τον έτσι και πας για άλλον!
      Χαχαχα!!!
      Αυτές είναι αλλαγές!
      Τα υπόλοιπα είναι ‘όσα βλέπει η πεθερά’!
      (δεν πάω καλά, το ξέρω)

      Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι για τον Θοδωρή. Κι ας μη γνωριζόμαστε! Αν και όποτε τον δεις να του δώσεις τις ειλικρινείς μου ευχές.

      Διαγραφή
    6. Υποθέτω ότι φλυαρείς ασκόπως, για να μην χρειαστεί να με αντιμετωπίσεις στις μαντινάδες... Εγώ σε προκάλεσα πάντως, αλλά που να τολμήσεις! Τινάζεις τα χαλιά μάλλον..!

      Υ.Γ Το μπάνιο στα blog που είναι;;;
      Στο τέλος του διαδρόμου αριστερά ή δεξιά;

      Διαγραφή
    7. Οι μαντινάδες ΜΑΝΑ μου είναι για τα κοπέλια
      σαν τις σκαρώνουν οι ξανθιές είναι απλά για γέλια
      Απάντηση δεν έδωσα γιατί σε ελυπήθηκα
      πως θα κοροϊδεύουνε, αλήθεια, το φοβήθηκα.

      Άδικα μη το προσπαθείς εμένα δεν θα πείσεις
      κι ας κάνω πως ανέχομαι απ’ τις ξανθιές προκλήσεις
      με σένα δεν τα βάζω εγώ, στο λέω άλλη μία
      μου φαίνεται θα είναι σαν …να κλέβω εκκλησία

      Μπάνιο έχει και αριστερά και δεξιά.
      Για να προλαβαίνουμε!

      Διαγραφή
    8. Αλλού βαρούν τα όργανα
      κι αλλού χορεύει η νύφη
      Εδώ μωρέ το έστησες
      το πάρτι; Κουτορνίθι!

      Για να ζητάς εσύ λοιπόν
      στην έδρα σου παιχνίδι
      πάει να πει πως σκιάχτηκες
      και με φοβάσαι ήδη!

      Αν τόλμαγες κοπέλι μου
      εκτός έδρας να έπαιζες!
      Κι εκεί μετά να σε 'βλεπα
      τα γκολ πως θα τα έτρωγες!

      Διαγραφή
    9. Ώχου μωρέ τι πάθαμε με μια ξανθιά κοπέλα
      ο νους της μάλλον σάλεψε και κάνει κούνια-μπέλα.
      Βρε μη χτυπιέσαι ΜΑΝΑ μου, φραπές πάει να γίνεις
      αλλά στο λέω ορθά κοφτά, αν ίσως επιμείνεις

      θα σου καλέσω τους γιατρούς να ψάξουνε τι έχεις
      ‘γω δεν σε παρεξηγώ σ’ αφήνω να προτρέχεις.
      Μα πρόσεχε γιατί εδώ διαβάζουνε και άλλοι
      και όλοι θα πιστέψουνε πως σου φυτρώσαν …κάλοι!!!

      Διαγραφή
  5. Έχει πολλές γειτονιές και είναι όλες μια πρόκληση...μπορώ να πω πως τις διαβαίνω όλες με μεγάλο ενδιαφέρον..εννοώ βέβαια τις διαφορετικές κατηγορίες, γιατί είναι αδύνατον να πάω σε όλα τα μπλογκς..υπάρχουν πολλά που μου αρέσουν και πάω συχνά, αλλά κι εκείνα που κάπου έχασα, γιατί στην οργάνωση είμαι για κλάματα..και τα ξαναβρίσκω αργότερα..
    Α ούτε εγώ διασκεδάζω με τα παθήματα των άλλων...δεν μπορώ να δω τέτοια βίντεο με τίποτα..
    Καλό Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από οργάνωση καλά πάω μπορώ να πω, με βοηθάει σε αυτό και η δουλειά μου. Προσπαθώ να επισκέπτομαι όλα τα φιλικά ιστολόγια και ως τέτοια εννοώ των ανθρώπων που εκτιμώ. Πολλές φορές μπαίνω χωρίς το λογαριασμό μου, αλλά τη βόλτα μου 2-3 φορές την εβδομάδα θα την κάνω.

      Μπαίνοντας σε πολλά και διαφορετικά παρατηρώ πως σε κάποια δεν γίνεται ποτέ «ανανέωση». Βλέπω στα φιλικά ιστολόγια κάποια που έχουν κάνει τελευταία ανάρτηση πριν 5-6 χρόνια. Κανένας δεν το βλέπει πως έκλεισαν; Μου κάνει εντύπωση!

      Να έχεις μια όμορφη Κυριακή!

      Διαγραφή
  6. Πολύ χαίρομαι που ήρθα στη γειτονιά σου, Ακυβέρνητε! Εμένα η σχέση μου με τις νέες τεχνολογίες και τα κοινωνικά δίκτυα βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο (και μάλλον εκεί θα παραμείνει), όμως τα blogs, σαν το δικό σου που όλα τυχαία τ' ανακάλυψα, είναι μια όαση! Έχω πάψει να αισθάνομαι σαν την τρελή του χωριού, αφού ξέρω πλέον ότι υπάρχουν και άλλοι που έχουν τις ίδιες ανησυχίες και με τους οποίους μοιραζόμαστε και την ίδια αίσθηση του χιούμορ! Ναι, πολύ μου αρέσουν αυτές οι γειτονιές!
    Ευχαριστώ γιατρέ μου!

    Σοφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
      Προτίθεμαι να συνεχίσω την τρέλα μου στο μικρό μας χωριό. Και να ξέρεις ότι εδώ μέσα μαζευόμαστε πολλοί, κάτι σαν συνέδριο ‘τρελών’.
      Αν αυτά που πιστεύω πάνε κόντρα στη χυδαιότητα μιας χούφτας ψυχανώμαλων, τότε δεν είμαι απλά τρελός, είμαι για δέσιμο.
      Και πολύ μ’ αρέσει!

      Διαγραφή
  7. Πέτρο, περιγράφεις με μεγάλη σαφήνεια το χώρο των blogs, για τον οποίο έχουν γραφτεί κείμενα και κείμενα και με τον οποίο ασχολούμαι κι εγώ αρκετά χρόνια. Μια βόλτα στο ιστολόγιό μου το φανερώνει άλλωστε.

    Θεωρώ ότι όλα ξεκινούν από τον σεβασμό της γνώμης και των απόψεων των άλλων. Κανείς δεν υποχρεώνει κανέναν να διαπληκτίζεται και να μαλώνει για κάτι που τον βρίσκει αντίθετο.

    Καθένας με τον καιρό βρίσκει τις ισορροπίες του κι όσοι ασχολούνται λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά με το θέμα τελικά βρίσκουν το δρόμο τους, τα ιστολόγια που τους εκφράζουν και τις επικοινωνίες που τους ενδιαφέρουν να διατηρήσουν.

    Βρεθήκαμε τελευταία, χαίρομαι που ανταλλάσουμε απόψεις έστω κι αν προσεγγίζουμε τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές. Αυτό είναι και το όμορφο στην προκειμένη περίπτωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς!
      Μιλάμε για σεβασμό της γνώμης. Ίσως κανένας να μην ενδιαφέρεται να αλλάξει τα πιστεύω του και τις αρχές του μέσα από άρθρα και σχόλια. Και δεν είναι και αυτός ο ρόλος των μπλογκς.

      Ο αλληλοσεβασμός για μένα είναι αυτονόητος.

      Όλοι την πλάκα μας κάνουμε, έστω οι περισσότεροι. Δεν ψάχνουμε για φίλους, ούτε για επιβεβαίωση, ούτε για να ‘περάσουμε’ τα δικά μας. Όποιος/α έχει τέτοια κόμπλεξ μάλλον μολύνει το διαδίκτυο.

      Δεν έχουμε ανάγκη από ‘δασκάλους’ που θα μας βάλουν στον ‘ίσιο δρόμο’. Πιστεύω ότι μέσα από ανταλλαγή απόψεων μπορεί ο καθένας να αλλάξει άποψη για κάτι που μέχρι πρόσφατα πίστευε. Ε, αυτό δεν είναι ανάγκη ούτε να το φωνάζουμε, ούτε να παριστάνουμε τους …καθοδηγητές!

      Καλή εβδομάδα να έχεις.

      Διαγραφή